Bez planu, ale z celem!: Po przygodę w nieznane.

Mieszkając i pracując w Te Anau, marzy nam się wiatr we włosach na jakimś szlaku, piwo w łapie i spanie w namiocie w otoczeniu sandfly'ow, muszek o których wspominałyśmy post wcześniej. Na daną chwilę planujemy następny trip i wspominamy to, co się działo ponad już (o matko, jak ten czas leci) miesiąc temu. A działo się dużo. Jak na nasz chaos życiowy przystało, kupiliśmy danego dnia rumaka srebrnego w Picton i pognałyśmy w nieznane, szukać doznań mocniejszych (przygodę i szczęście już znalazłyśmy:)). Doznania były, utrzymywały się one w granicach lekkiego absurdu (albo i nawet poza granice się wydostały).

Tego samego dnia gdy zakupiłyśmy samochód, wsiadłyśmy za kierownicę i uczyłyśmy się jazdy po lewej stronie. Dwie godziny pod górkę, zero przygotowania. Jednak po tygodniu podroży, śmiało możemy stwierdzić, że mistrzynie kierownicy z nas, oczywiście przy automacie :D.

Tysiące kilometrów przejechanych, miliony uśmiechów, kilka łez (widoki Nowej Zelandii doprowadzają czasami do pozytywnego płaczu) i jeszcze biliony wspomnień.

Zdjęć mamy mnóstwo, te poniżej dotyczą trasy Picton-Tasman-Hokitika (w Hokitika kupiłyśmy aparat, wiec to wydarzenie podzieliło nasz wyjazd na dwa etapy, część zdjęć z trasy-tablet, część z aparatu :)).

Zazwyczaj spałyśmy na campingach, trochę na dziko, tam gdzie można. Żyłyśmy z dnia na dzień, bez planu, słuchając intuicji. I wyszłyśmy na tym całkiem nieźle!!!

Picton

Nelson

Gdzieś w drodze

Golden Bay

Nocleg na dziko/ gdzieś w pobliżu Collingwood

wschód słońca/ Collingwood

Collingwood

Abel Tasman National Park

Gdzieś po drodze

Westport

Punakaiki

A tu parę zdjęć z campingu Gillespies Beach, najbardziej widowiskowym, na jakim udało nam się przekimać. Morze, góry i owce, które kumały się z przybyszami.